Bikkel verhaaltje

Ik heb al eens eerder iets geschreven over mijn bikkel avonturen deze hier nog terug te lezen mocht je dat leuk vinden! Ik heb altijd moeite gehad met de naam bikkel, ergens associeer ik deze nog steeds met het hebben van maar één bal en ook vanwege het feit dat ik mezelf absoluut geen bikkel vind. Ik denk altijd maar dat ik doe wat iedereen zou doen.. Nou weet ik inmiddels dat die vlieger niet altijd opgaat maar ik ben gewoon Lotte niet persé een bikkel maar prettig gestoord en dol op een uitdaging! In dit verhaaltje is een kleine terugblik op de eerste Barts mediarun die afgelopen zondag 21 mei heeft plaatsgevonden en waar ik als een van de bikkels aan mee heb gedaan! 

The beginning..

Toen vorig jaar januari het idee ontstond van een Barts media run, moest ik afstuderen en was het idee om mijn scriptie hieraan te wijden en dit te combineren met mijn ondernemingsplan want die eigen onderneming moet er toch nog echt van komen! Dat viel allemaal beetje in het water uiteindelijk heb ik mijn scriptie geschreven over fondsenwervende sportevenementen (verdomd goed gelukt al zeg ik het zelf) en Barts media run werd een jaartje opgeschoven. Deze was dus afgelopen zondag! Vooraf gezien zag ik er een beetje tegenop, sinds de halve marathon van Madrid niet echt lekker meer gelopen. De dagen voorafgaande aan de run merkte ik dat mijn lichaam wel beetje klaar was met mij.. De haat liefde verhouding veranderde in iets meer haat dus het voornemen was om deze 10 km rustig aan te doen. Ik had nog nooit een afstand van 10 km gedaan dus geen idee hoe ik dat moest opbouwen en een persoonlijk record werd het dan sowieso! Ik had wel heel veel zin om al de andere bikkels weer te zien en te spreken want allemaal bij elkaar zijn we een leuk en bont gezelschap!

Goede voornemens

De heenreis was niet echt een succes mijn Tom Tom had geen sjoege van de nieuwe A1 en ik heb het Naardermeer van heel dichtbij gezien! Prachtig, kan je denk ik een mooi potje rennen of zwemmen. Naarden, Bussum en Hilversum het ligt niet in een verkeerde omgeving heb ik nu weer kunnen ervaren.. Voorafgaande aan het lopen doe ik altijd de usual dingen een cliché foto maken, nog appel en wat water naar binnen douwen, spullen opbergen en een zenuwen plasje.. Stond ik in het startvak.. muziek vergeten, hoe dan! Terug rennen iPod halen en daar stond ik weer (redelijk vooraan ik had geleerd van mijn foutje in Madrid). Vooraf dus afgesproken om het rustig aan te doen.. Gewoon lekker te lopen en geloof mij meerdere mensen hebben mij dit hardop horen zeggen..
Het startschot klonk en daar gingen we.. nou dat rustig aan doen ging voor geen meter ik startte gelijk op een tempo van 4:20 per km wat voor mij behoorlijk snel is (lees; dat hou ik nooit lang vol) voordeel is wel dat ik gelijk lekker vooraan liep en niemand mij in de weg liep. Op een gegeven moment merkte ik dat ik een haasje of een tail had of zoals hij later zij ik haaste hem met een tempo tussen de 4:50 en 5:00 per km was ik dus niet rustig aan het lopen maar inhouden wilde ik niet want het ging wel lekker en ja dan zou ik ingehaald worden door Kees Tol wie ik dus bleek te hazen.. opgeven is geen optie en het ging eigenlijk verrassend goed. Wat kan ik mij toch heerlijk laten opnaaien en gek maken zogezegd als ik met een loop bezig ben.. Door de studio’s, parkeergarages veel omhoog en omlaag en ook lekker benauwd! De stoel van de voice nog in mijn ooghoek voorbij zien flitsen.. Ik maar zoeken naar die afslag want ik wilde niet per ongeluk maar 5 lopen, maar die kwam er niet.. Want we moesten twee keer hetzelfde rondje! Heel eerlijk daar ben ik dus geen fan van, één van de redenen dat ik geen 10km loop bij de grachtenloop in Haarlem want ik vind het stiekem heel frustrerend om alles twee keer voorbij te zien komen.. Ook omdat je dan precies weet hoe lang en ver je nog moet..

In the picture

Maar ook de tweede 5 km kon ik het tempo lekker vasthouden soms nog beetje versnellen en ik had nog steeds iemand in mijn kielzog die zich niet af liet schudden.. De beste man kon zelfs onderweg mij nog de schuld geven van het feit dat hij als BNN’er voorop liep want hij volgde immers mij.. (ik denk dan, als je nog kan praten loop je niet hard genoeg maar dat is waarschijnlijk te makkelijk gedacht 😉 ). Onderweg kwam ik veel bikkels tegen die allemaal op hun eigen manier echt een topprestatie hebben geleverd!
Toen was ineens de finish in zicht nog even aanzetten, maar door mijn hoofd ging vooral: ‘ Lot niet op je smuicheltje gaan nu.. niet op je smuicheltje gaan.. en ja hoor daar was ie! Gelijk camera’s in het gezicht van mijn haasje en weer werd ik ‘beschuldigd’ van het feit dat ie zo snel gefinisht was. Ach ik kan het prima hebben, stiekem was ik zelf ook verbaasd en ik was dus behoorlijk tevreden. Voor iemand die het rustig aan zou doen is dat compleet mislukt, Missie failed! Ik denk dat je mij echt vast moet binden wil ik het rustig aan doen.. Maar wat was het leuk! Iedereen was zo blij en als je dan mensen binnen ziet rollen, lopen en wandelen zo top!! Iedereen met zijn eigen reden en doel, zo mooi! Kuddo’s ook voor mijn lievelingsdebieltje zoals hij zichzelf graag noemt een half jaar lang 2 keer in de week naar de fysio geweest en heeft uiteindelijk die 5 km gehaald! Zo goed!

Ik challenge graag mijn limits! Door een ‘beetje’ reuma en 2 ingezakte ruggenwervels laat ik mij niet tegenhouden!

Verrassing!!

Als je dan tijdens de prijsuitreiking opeens jouw naam hoort weet je dat je iets goed hebt gedaan.. De snelste vrouw op de 10km met een tijd van 47 min en 48 sec mag ik best tevreden zijn voor een eerste keer.. Ik was er heel erg blij mee! Al moet ik ook heel eerlijk zijn.. Dat dit zeker niet super snel is en er dames zijn die nog vele malen sneller zijn maar die deden niet mee, en deze loco wel dus de trofee was voor mij!
Toen er ook nog even vertelt werd dat ik dus een van die bikkels was waarvoor deze run georganiseerd was voelde ik mij ook enigszins opgelaten want dat was wel ineens een hoop aandacht voor mijn persoontje. Ook trots want ik heb wel weer even laten zien dat een ‘beetje’ reuma en twee ingezakte ruggenwervels mij niet tegenhouden!! Dus die eigen onderneming en of leuke baan gaat er ook komen want ik limit niet mijn challenges maar challenge mijn limits en ik kan je vertellen dat voelt zo verdomde lekker!!! Want geloof mij het leven is veel te kort om je te laten beperken en spijt is echt zonde van je tijd!!
Nou schijnen er nog beelden op shownieuws te staan van mijn finish.. zelf nog niet gezien maar mocht je benieuwd zijn naar mijn 2 secondes of limited Fame zou ik vooral even kijken..

Allemaal bikkels!

Met mijn lievelingsdebieltje zoals hij zichzelf altijd liefkozend noemt!