Na een vlucht van 27 uur of eigenlijk 18 uur en 9 uur wachten, ’s nachts rondjes lopen op het vliegveld van Lima is echt de Bom! Was ik eindelijk op de plaats van bestemming Cusco het land van de Inca’s. Ik wist van boven niet meer dat ik van onder leefde maar dat deed er allemaal niet toe want ik was weer in Zuid – Amerika en het feest kon beginnen!
Voor Columbus spelen in Cusco
Na twee uur heerlijke slaap was het tijd om Cusco te verkennen.. En waar kan je dat beter vandaan doen dan vanaf het hoogste punt (ik zoek graag de hoogte op) dus naar het uitkijkpunt! Na een flinke klim, (holy viel best tegen die hoogte van 3500 meter voel je prima) daar lag het dan Cusco! Oh wat was ik blij dat ik hier was! Wat voelde dit fantastisch! Na een middagje spelen tussen de oude inca ruïnes en douchen in een enorme hagelbui, hagelstenen zo groot als een kleine pingpong bal, au! Zat de eerste dag in Peru erop en in lange tijd had ik mij niet zo goed gevoeld ondanks de jetlag. Twee dagen later stond de Rainbow mountain op het programma! Ik werd 5 uur ’s ochtends opgehaald, maar ik had er zin in! Na slechts twee dagen in Cusco, viel de klim van 4200 naar 5100 niet mee. Het helpt ook niet als je om de 50 meter gevraagd wordt of je op een paard wil zitten… Bedoel zo slecht zag ik er nou ook weer niet uit! Maar demn het was het waard die kleuren, de bergen eromheen.
Het uitzicht was echt fantastisch dan weet je weer waarom je het zo te gek vind om jezelf lichtelijk te pijnigen. Ik kan daar dan eindelijk eens met mijn mond vol tanden staan, en sprakeloos zijn. Met een lichte hoofdpijn, oké zo erg dat ik mijn hoofd niet tegen de hoofdsteun wilde leggen in de bus. Zat ik volop na te genieten van al dat moois en tegelijkertijd mijn ogen uit te kijken tijdens de terugrit. Slapen kan als je dood ben roep ik altijd..
Op zoek naar heiligheid
Na een dagje sacred valley: een tour langs alle hoogtepunten van Cusco en omgeving. Inca ruïnes tussen de bergen, een meertje, nog meer oude Inca bouwwerken. Echt wat maakten die mooie dingen, (waren net als ik veel te slim voor in tijd) en wat zochten die mooie plekken uit! Zoveel mooie en interessante dingen gezien. Nam ik de volgende dag op gepaste wijze afscheid van Cusco(ergens op een hoog plekje). Want het was tijd voor het Inca trail een wens die ik al jaren had… Rugzakje met het hoogst noodzakelijke en off I was. (Dat inpakken was trouwens een behoorlijke klus maar dat buiten beschouwing gelaten..)
Dream come true
De eerste dag was nog heel easy en kom je nog paardjes, ezeltjes en andere mensen tegen (bizar right?!). Het gekste van alles als je al zwetend (jep ik ben een klein zwetertje..) boven aan een berg komt en daar een oud collega ziet zitten. Vlieg je de halve wereld af, ontvlucht je de bewoonde wereld zit daar iemand die je kent! Wel de ideale gelegenheid om weer eens Nederlands te praten als met iemand anders dan mezelf. Slapen ging in tenten en voor degene die mij kennen weten hoe graag ik kampeer..
Nou viel dat alles mee maar mijn slaapzak was niet warm genoeg.. Wat resulteerde in het feit dat ik gedurende nacht al mijn kleren had aangetrokken, meestal is dit proces omgekeerd.. Het eindigde met mijn goretex jas aan in mijn slaapzak nog steeds steenkoud.. Na dus een prima nachtje kwam de gevreesde tweede dag, de dag waar iedereen mij voor waarschuwde.. De hele dag trap lopen, Je start op 2800 meter hoogte en moet Naar 4200 meter. Ik had er zin in, ik had hier immers voor getraind, ik kon dit! En inderdaad, zelfs het laatste stuk waar 1,5-2 uur voor staat deed ik in 50 min. En dan sta je daar wat een uitzicht! Zo mooi! Overal waar je kijkt bergen, groen, dalen en gewoon vrijheid! Klinkt heel cliché maar zo voelde het wel! Oh buiten de vrijheid zag je ook mensen omhoog ploeteren en die werden natuurlijk even aangemoedigd dat laatste stukje! Het laatste gedeelte van dag 2 moesten we dalen.. to be honest niet mijn sterkste punt. Hoewel omhoog lopen zwaarder is vind ik dat makkelijker en minder belastend.
Ouwe hosselaar die ik ben!
Voor nacht twee had ik het beter geregeld! Iemand om mijn tent mee te delen en een slaapzak ruil aangezien mijn Argentijnse slaapmattie warmer bloed heeft dan ik wilde ze wel ruilen. Dus kon ik mijn goretex jas mooi uitlaten! Dag 3 Estaphania en ik waren net Dora de explorer want alle zijpaadjes en extra klimpassen die wij zagen namen we! Zo klommen we ergens naar boven waar we toen we eenmaal boven stonden tussen de wolken uitzicht hadden op een paar prachtige besneeuwde bergtoppen! Ik werd er een klein beetje emotioneel van… Dat je dat zo mooi kan vinden en zo kan genieten! Halverwege de dag werden we op sleeptouw genomen door Alex een van de gidsen. Vanaf dag twee noemde hij mij al een beest, onvermoeibaar. Hij had wel een leuk extraatje een oude Inca plek op een bergtopje in de buurt. Rugzak achterlaten en gewapend met camera rennend naar boven! Dat is redelijk killing kan ik je zeggen, maar dit beestje laat zich niet kennen en stond dus buiten het zicht even stiekem uit te hijgen..
Na een lange dag hiken en het zien van veel mooie plekken van de Inca’s stond de laatste kampeernacht op de planning en een hele vroege ochtend. Het zou een soort ratrace worden naar de morninggate, vanwaar je de eerste blik op Machu Picchu kan werpen.. Een ratrace werd het!
The morninggate werd watergate…
De verloren stad
En geloof het of niet, 3 dagen prachtig weer gehad en ja hoor op de meest cruciale dag.. Regent het! Estephania en ik waren als een van de eerste bij de morninggate maar we zagen: niks, nakkes nada! Wat een bummer voor de vorm wel even wat foto’s getrokken want, ja je bent er nu toch. Vervolgens afgedaald naar Machu Picchu. Dan zie je het, de verloren stad! Wauw! Wat een bizar goeie en mooie plek om je stad te bouwen, ik snap ze wel! De bouwwerken zijn fantastisch en alles had een bepaalde functie en er was serieus goed over nagedacht! Het waren zeker geen malle eppies zogezegd. Aangezien ’s middags de zon door brak.. En hoe! Ben ik samen met mijn Argentijnse mattie weer naar boven gelopen om te zien wat we eigenlijk die ochtend hadden moeten zien.. En dat was die sprint naar boven meer dan waard! Natuurlijk even alle klassieke plaatjes geschoten, voordat wij afscheid namen van deze fantastische plek en dus ook met enigszins pijn in het hart van het mooie Inca Trail! Wat een heerlijke plek! Maar met een goede maaltijd van burgers en friet in het vooruitzicht was de pijn te verzachten!
Het einde van een mooi Inca sprookje
’s Avonds zat ik in de trein terug naar Cusco en zat het eerste deel van mijn avontuurtje in Zuid-Amerika er al weer op want 7 uur later zou ik in het vliegtuig stappen naar Quito, Ecuador!!
Ik heb die 9 dagen in Peru echt honderden foto’s gemaakt en ook flink wat go pro materiaal.. Het filmpje komt nog en een kleine selectie van foto’s is dus hierin terug te vinden!
Veel mensen vragen aan mij hoe en waar ik alle tripjes ik geboekt heb in Peru. Ik heb dit allemaal via Machu Picchu travel gedaan gewoon hier vanuit Nederland. Zij hebben mij prima geholpen en alles top geregeld. En kan ze van harte aanbevelen. Ik krijg geen geld of andere vorm van vergoeding om dit te schrijven, dit is mijn eigenste mening en ik ben blij dat het allemaal zo goed geregeld was door hun! Klik hier om naar hun website te gaan.
4 Reactie's
Peter
Geplaatst op 11:11h, 19 januariPrachtige story!!!! En gelukkig dat bruggetje, dat past echt bij jou!!!!
Lotte
Geplaatst op 12:18h, 19 januariDank je wel Peter!! En dat bruggetje hou ik er zeker in hoor! Dank je!
Edith Horst van der
Geplaatst op 09:40h, 22 januariWat een prachtige site/verslag heb je er van gemaakt. En wat een mooi verslag. Ik heb oprecht veel respect en bewondering voor jou met alles watje onderneemt. Rest mij een Heb je die reis alleen gemaakt of was er iemand met je mee. Want die foto’s met jou erop, oké een selfie kan ook, maar deze zijn zo mooi. ik denk te mooi voor een selfie.
Kortom Lotte, leuk om dat alles van jou te lezen. dikke kussssss en succes.
Edith
Lotte
Geplaatst op 15:31h, 22 januariHey Edith, Dank je wel voor je leuke reactie! Het was echt een fantastische reis.. en dit was nog maar het begin! Ik was helemaal alleen! Alleen het Inca trail loop je met andere mensen dus die wilde ook wel eens een fotootje maken al heb ik ook veel met de zelfontspanner gedaan. Dank je wel Edith! X lotte