Met of zonder Trainer(T)

Trainen, het is iets dat ik veel en graag doe. Zowel fysiek als mentaal besteedt ik veel tijd aan dit fenomeen en niet alleen in mijn vrije tijd. Als ik de Nederlandse encyclopedie mag geloven is het iets wat we allemaal veelvuldig doen want de definitie van trainen luidt als volgt: ‘ Het stelselmatig uitoefenen van een tak van sport’ en ‘ het oefenen van een bepaalde vaardigheid. Trainen of oefenen is iets waar je als baby mee begint en eigenlijk nooit mee ophoudt. Nou is er de vraag: ga je trainen met of zonder trainer(t)?

To be honest

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, is dit nog steeds een vraag waar ik moeilijk een antwoordt op kan formuleren. Ik denk dat ik niet alleen voor mezelf spreek als ik zeg dat het jaar 2020 anders heeft uitgepakt dan velen van te voren hadden gedacht op gehoopt. Het aantal sportieve evenementen is op één of twee handen te tellen en veel doelen moesten bijgesteld worden. Ik wil niet te veel worden vuilmaken aan de hele COVID situatie maar dit is wat ik er kort over wil zeggen: Ik had er geen idee van dat wij in Nederland net zoveel virologen als coaches van het nationale voetbal elftal hebben. De mascara gaat er lang niet hard doorheen als andere jaren. En dankzij al het thuiswerken is er minder reistijd die ik prima kan besteden als extra trainingstijd. Mijn file rijd skills daarentegen gaan er hard op achteruit..

Hoe het begon

Toen ik mij vorig jaar oktober samen met Tijn mijn vriend inschreef voor de hele Ironman van Kopenhagen en in januari de trainingen daarvoor begonnen. Heb mij gelijk gelijk de vraag gesteld ga trainen voor deze hele Ironman met eigen trainingschema’s en de kennis van vriendlief of ga ik op zoek naar een coach die mij precies vertelt wanneer ik wat moet doen. Na met meerdere mensen gepraat te hebben en verschillende meningen gehoord te hebben ben ik gewoon begonnen met trainen met de tips en tricks van Tijn. Er waren ook veel mensen die zeiden het wordt je eerste hele ga dat eerst eens ervaren en finishen en daarna doelen stellen. Ik heb eenmalig een halfslachtige poging om een trainer te contacten ondernomen en daarna niks meer.. Inderdaad eerst lekker ‘zelluf’  doen. De eerste maanden ging het trainen ook prima, het combineren van fietsen, zwemmen en lopen ging mij goed af. Ik had wel af en toe wat anderen ideeën over hoe het moest. In de meeste discussie gevallen had Tijn wel gelijk, hoe irritant ik het ook vond. Hij heeft meer ervaring en al 2 keer eerder getraind voor een hele Ironman, dus weet wat het is. Maar het feit dat hij meestal gelijk heeft moet ik vooral niet te luid verkondigen..

Twijfel

In de trainingsperiode was er ook veel twijfel zou de wedstrijd waar je zo hard voor traint wel doorgaan? Doe ik niet te weinig? De vele goed bedoelde adviezen die je krijgt van alle kanten en het feit dat ik wel echt fan ben van een duidelijk vooropgesteld plan. Ik vind het namelijk heerlijk om te weten waar ik aan toe ben. Dat ik op maandag al weet hoe mijn trainingen van die week zijn ingedeeld. Ik vind wel dat je flexibel moet kunnen zijn want als het lijf niet goed voelt moet je geen zware interval training gaan doen. Ondanks het feit dat ik heel flexibel ben, kan ik ook complete kortsluiting hebben als we tijdens een training in plaats van de vooraf afgesproken 80 km duurrit en 20 min hardlopen er een 120 km duurrit van maken en niet hardlopen. Letterlijk kortsluiting en problemen in alle chemische processen in mijn hoofd. Kopenhagen werd uiteindelijk afgelast, het doel werd verlegd naar Portugal en heel lang leek het zo te zijn dat ik daar dan toch echt mijn kunsten mocht vertonen. Maar half oktober werd ook deze afgelast en verlegd naar 2021. Om even heel dramatisch te doen: alle hoop vervlogen!

Duivels dilemma continues, Who knows?

En nu..?

Ik moet voor de rest van het jaar een nieuw doel bedenken want trainen zonder doel is niks voor mij. Er zijn 2 grote kanshebbers op dit gebied: de Drenthe200 fietsen (al lijkt de estafette mij leuker dus ik zoek nog een partner) en trainen voor een snelle 5 km. Aangezien fietsen in de herfst niet favoriet is en hardlopen altijd kan. Omdat ik mijn doel moet verleggen keert het trainer(t) dilemma in alle hevigheid terug. Ga ik op zoek naar iemand die mij een mooi schema gaat geven? Iemand die jou persoonlijk niet echt kent, jouw waardes en gegevens van een papiertje of via een app afleest en zo bepaalt wat jij moet doen? Of kijk ik de ervaringsdeskundige hier in huis lief aan om mij te helpen?

De juiste trainer(t)

Stiekem zou ik het best wel eens willen proberen, trainen met de tips en schema’s van iemand die ervoor gestudeerd heeft die verschillende trainingsmethodes kent en voor jou de juiste weet uit te zoeken. Al kan ik er nu ook een heel romantisch beeld van schetsen.. Maar hoe zoek je dan de juiste persoon uit? Zou ik iemand moeten kiezen die ook verstand van triathlon heeft? Ga je voor een mannelijke of een vrouwelijke coach? We weten allemaal dat vrouwen geen kleine mannen zijn maar sommige coaches laten hun vrouwelijke pupillen net zo hard trainen en op dezelfde manier eten en rusten als mannen. Terwijl wij vrouwen iets hebben dat een cyclus heet waardoor we in sommige periode echt beter en sterker zijn en je daarop goed de trainingen zou kunnen aanpassen.. (ik zeg niet dat dit zo zou moeten zijn..) Moet je gaan voor een coach die zelf ook wat gepresteerd heeft? Tegenwoordig kan namelijk iedereen zichzelf een coach of trainer noemen en dat maakt het maken van een keuze niet makkelijker. Je kan je zuurverdiende euro’s maar 1x uitgeven. Naast je geld is ook je tijd iets wat er niet in overvloed is. Na meer dan 900 woorden slap uit mijn nek schrijven te hebben, heb ik ook voor jullie nog geen antwoordt maar ben ik stiekem heel nieuwsgierig naar hoe jullie hierover denken! Waarom train jij wel of niet met een trainer? Merk je de voordelen, vind je het je geld waard en hoe heb je voor jou de juiste trainer bepaalt?