Ironman Cascais: done and dusted!

Lotte van trigt

Iets meer dan een maand geleden alweer dat ik over de rode loper en de finish van mijn tweede Ironman kwam in Cascais. Dat raceverslag en de hersenkronkels die ik onderweg had wilde ik jullie niet onthouden dus bij deze alsnog: Mijn hersenkronkels over het Ironman Cascais en hoe het is om precies na 7 weken en 6 dagen een tweede full distance Ironman te doen. 

Aankomen in Ironman Cascais territorium

Bib-in-the-pocketZeven en een halve week na Copenhagen had ik weer een BIB nummer in mijn hand. Op de woensdag voor de race waren we aangekomen in het zonnige Cascais en konden we dus onze BIB nummers ophalen. Even rondlopen in het stadje, de eerste Pastel de Nata eten en de schoudertjes alvast een klein beetje rood laten kleuren. Inchecken in het hotel en dus konden eindelijk onze tijdritmonsters uit de fietskoffers komen. En daar was gelijk een kleine tegenslag. Ondanks het bijna compleet wrappen in isolatie materiaal was mijn fiets toch beschadigd geraakt. Dat betekende dus een tripje naar de fietsenmaker. Gelukkig is dat de volgende dag allemaal geregeld tezamen met een parcours verkenning in de zee en op de fiets. Nadat mijn fiets door de fietsenmaker gerepareerd was zijn we gelijk een klein testritje gaan doen. Even ‘de’ klim verkennen die in het parcours zat. Prachtig om te zien,  pittig om te fietsen. Wel super om gedaan te hebben zodat je weet wat je te wachten staat. Een lekke achterband verder en als saillant detail reden we de klim dus de verkeerd om. Maar we hadden een heerlijk uurtje gefietst!  

One day out

one day outDe dag voor de race doe je eigenlijk zo min mogelijk of dat probeer je in ieder geval. Goed eten, je spullen in orde maken en je fiets alvast in de transistion zone zetten. In dit geval hadden we ook nog de symbolische afstand van 4,2 km gelopen, even de beentjes alert houden. Als dan alle administratie en kleine futiliteiten afgerond zijn dan begint het grote relaxen. Onze fantastische support crew was op de hoogte van de start en mogelijke split tijden en die zouden we morgen langs het parcours een paar keer zien. Als het dan eindelijk kinderbedtijd konden we genieten van een korte en ietwat rusteloze nacht.

You never forget your first

Net voor de start Ironman CascaisWaar ik Copenhagen nog onbevangen was omdat ik niet wist wat er zou komen, wist ik dat nu wel.. ‘ s Ochtends in het donker het drinken en eten op de fiets zetten, de laatste keer een dixie in en terwijl de zon langzaam opkwam richting het strand en de start. Wetsuit aan, bril op en in de startvakken maar. Tijn succes wensen, de sfeer even goed in je opnemen en daar gingen we! 

 

Diep in de zee

and so it begins-start-Ironman CascaisHet startschot klonk voor mij en daar ging ik vol vaart richting de  zee.. Ik liep zo lang mogelijk over het strand om mij daarna in het zoute en koude water te storten. Mee in de wasmachine van golven en andere lange afstandsgekkies. de eerste 1000 meter ging prima tot ik ergens rond 1500 meter als soort aangespoelde walrus op een aantal rotsen werd gekwakt door gebrek aan navigatie en de golven.. Nou weet ik ongeveer hoe Ariel zich voelde toen de zee haar aan land spuugde. Zonder schade kon ik mijn zwem vervolgen en uiteindelijk kon ik keren en voor mijn gevoel vol vaart richting die T1 gaan want ik was wel klaar met dat zwemmen en de golven. Uiteindelijk had ik na 1 uur en 20 min weer land onder mijn voeten en kon ik beginnen aan de ruim 800 meter lange wissel, gedeeltelijk heuvel op naar mijn tijdritmonster.

Let’s climb

Let's clim - fietsen Ironman CascaisWetsuit uit, schoonouders gedag zeggen die als super supporters langs de kant stonden en snel richting mijn fiets. Fietsschoenen aan, helm op reep in mijn mond en gaan met die banaan! Ik was de wisselzone nog niet uit of de eerste kasseien deden hun intrede. Over kasseien rijden, je Clif bar opeten en uit je bidon proberen te drinken is een lastige combinatie die ik nog niet compleet beheers maar uiteindelijk had ik echt asfalt onder mijn wielen en daar begon het feest! De eerste 10 km waren grotendeels vlak voordat het klimmen begon. Na 5 km zoefde Tijn mij voorbij, altijd goed om elkaar even te zien! In de eerste ronde zat er een klim in van ongeveer 20 km en die was niet mals. Stukken met 10-14% stijging maar als je dan eindelijk mag afdalen is dat een groot feest! Ik had gedacht dat het hierna redelijk vlak zou zijn maar helaas.. Het ging de hele tijd op en neer en het fietsparcours was echt een stuk zwaarder dan ik had verwacht. Ook was het schakelen een ramp want deze stond compleet verkeerd afgesteld. Met de start van ronde 2 wist ik precies wat er ging komen en waar ik de wanhoop nabij zou zijn. Na 140 km zag ik Jeanique en haar vader en dat gaf een mooie boost. Vol vaart voor de laatste keer richting Lissabon. Mij verheugend op het stuk weer terug naar Cascais waar je dan wind mee zou hebben.. Maar helaas de wind was gedraaid en het was dus volle bak harken tegen de wind in richting de T2. Eenmaal in Cascais nog eenmaal een stijl heuveltje op en ik mocht mijn fiets gaan ophangen en eindelijk plassen. Na 6 uur en 17 min en 2017 hoogtemeters was dat alles wat mijn blaas graag wilde. 

Alleen nog een marathonnetje..

alleen nog de marathon - Ironman CascaisZoals Jeanique dat zo leuk riep voordat ik richting de T2 fietste was ik stiekem blij om een andere beweging te maken. 3 x heen en weer langs de kust ook dit was niet volkomen vlak maar de eerste km’s gingen heel voorspoedig en zag die marathon onder de 4 uur eruit als iets wat in de mogelijkheden lag. Dat eten tijdens de marathon blijft een dingetje dus cola en water was de voornaamste voedingsbron maar zo passeerde ik de halve marathon net onder 2 uur en zag ik langzaam de zon ondergaan. Na ruim 2 km een hijgende man in mijn nek te hebben gehad die duidelijk profiteerde van het feit dat ik voorop tegen de wind in liep hem even ter verantwoording geroepen met de vraag of hij een echt vent was, want een echte gentlemen zou het eigenlijk andersom moeten doen. Zo tikte de kilometers weg, genoot ik elke keer van Jeanique die een stukje mee hobbelde en de beloofde klap op mijn bil uitstekend uitvoerde! Tussen de 32 en 40 had ik een dipje en toen ik bij 40 km zat zag ik dat ik nog 8 min had om onder de 4 uur te komen. De optimist die ik ben zette volle bak de eindsprint in… 

De rode loper

De rode loper - Ironman CascaisHeuvel af mensen inhalen en alleen maar denken aan de finish boog en zo hard mogelijk sprinten.. Die rode loper voelen onder je voetjes, de joelende en juichende mensen horen dat gevoel is echt fantastisch! Ik haalde uiteindelijk de finish in 11 uur 55 min en 22 seconde. De marathon in 4 uur en 1 min.. Maar wel 10de in mijn Agegroup en compleet naar de getver! De tweede Ironman in 8 weken had ik in the pocket. Wat een race, wat een parcours, super zwaar maar ook wel echt genoten van deze wedstrijd! 

Herstellen en Vakantie! 

Ironman and woman - Ironman CascaisEn dan is het enige wat er nog te doen valt is herstellen en vakantie vieren! De eerste kipnuggets zaten al snel in de bodemloze put die de maag heten en 3 dagen lang als een pinguïn rondgehuppeld. Maar we hadden vakantie en de eerste dagen hebben we die in het mooie casa quintas doorgebracht. Waarna we de Algarve en Lissabon onveilig hebben gemaakt. Na 2 weken zon en heel veel behaalde stappen doelen was de pret over en zijn we met 2 mooie medailles weer richting huis vertrokken! 

that red carpet feeling - Ironman Cascais

afdalen is een heerlijk gevoel - Ironman Cascais

Afdalen is genieten!

Finishers - Ironman Cascais

Happy finishers!

The day after - Ironman CascaisaThe day after

Even een marathonnetje!

Even een marathonnetje!

The best support crew!

The best support crew!

Travel Light - Ironman Cascais

Travel Light

Pastel de nata - Belem

Pastel de nata – Belem

Ericeira portugal

Ericeira portugal

Trammetjes - Lissabon

Trammetjes – Lissabon

Culturele dingen - kerkje - trammetje - Lissabon

Culturele dingen – kerkje – trammetje – Lissabon

Portugal, vlag - Algarve

Vakantie gangers 

Deel dit bericht met je vrienden

2 Reactie's
  • Lennart
    Geplaatst op 12:15h, 10 maart Beantwoorden

    Wat een leuk verslag en een tweede hele triathlon in 2 maanden tijd! In oktober hoop ik in Cascais m’n allereerste hele triathlon te mogen finishen… Ik ben benieuwd hoe ik het er vanaf breng! Succes dit jaar met andere wedstrijden!

    • Lotte
      Geplaatst op 14:58h, 11 maart Beantwoorden

      Dank je wel Lennart! Jij heel veel succes in Cascais. Het is een prachtige wedstrijd. Zwaar maar erg mooi! Vooral van genieten ook!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Search

Check m'n Instagram

Meest Recente Artikelen

Proza over 2023 en toekomstmuziek

Proza over 2023 en toekomstmuziek voor 2024

De eerste maand van het jaar  2024 is inmiddels al ruim over de helft maar ik mijmer graag nog even heel kort terug over vorig jaar. Goede proza kost tijd om te schrijven en zoals ze in het Engels zo mooi zeggen:’ You can’t rush

Lees verder »

Dromen zijn geen bedrog

Marco zong vroeger dromen zijn bedrog.. Maar ik kan je zeggen dat er toch een droom is uitgekomen en hoe! Al vanaf de allereerste keer dat ik over de triatlon sport hoorde wilde ik meedoen aan het WK Ironman op Hawaii en ik heb deze

Lees verder »
De fiets-foto op hawaii- just like a pro

Where it all started – Holomua

Eindelijk is het zover…Ik ben op dé plek where it all started, de Ironman, 45 jaar geleden op Hawaii. Waar een aantal mensen de discussie hadden welke atleet, zwemmer, fietser of loper de meest fitte persoon was. Ze besloten dan ook een uitdaging met elkaar

Lees verder »

Dit vind je misschien ook leuk om te lezen

Proza over 2023 en toekomstmuziek

Proza over 2023 en toekomstmuziek voor 2024

De eerste maand van het jaar  2024 is inmiddels al ruim over de helft maar ik mijmer graag nog even heel kort terug over vorig jaar. Goede proza kost tijd om te schrijven en zoals ze in het Engels zo mooi zeggen:’ You can’t rush

Lees verder »

Dromen zijn geen bedrog

Marco zong vroeger dromen zijn bedrog.. Maar ik kan je zeggen dat er toch een droom is uitgekomen en hoe! Al vanaf de allereerste keer dat ik over de triatlon sport hoorde wilde ik meedoen aan het WK Ironman op Hawaii en ik heb deze

Lees verder »
De fiets-foto op hawaii- just like a pro

Where it all started – Holomua

Eindelijk is het zover…Ik ben op dé plek where it all started, de Ironman, 45 jaar geleden op Hawaii. Waar een aantal mensen de discussie hadden welke atleet, zwemmer, fietser of loper de meest fitte persoon was. Ze besloten dan ook een uitdaging met elkaar

Lees verder »