Met of zonder Trainer(T)

Lotte van trigt

Trainen, het is iets dat ik veel en graag doe. Zowel fysiek als mentaal besteedt ik veel tijd aan dit fenomeen en niet alleen in mijn vrije tijd. Als ik de Nederlandse encyclopedie mag geloven is het iets wat we allemaal veelvuldig doen want de definitie van trainen luidt als volgt: ‘ Het stelselmatig uitoefenen van een tak van sport’ en ‘ het oefenen van een bepaalde vaardigheid. Trainen of oefenen is iets waar je als baby mee begint en eigenlijk nooit mee ophoudt. Nou is er de vraag: ga je trainen met of zonder trainer(t)?

To be honest

Met of zonder trainer(t)Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, is dit nog steeds een vraag waar ik moeilijk een antwoordt op kan formuleren. Ik denk dat ik niet alleen voor mezelf spreek als ik zeg dat het jaar 2020 anders heeft uitgepakt dan velen van te voren hadden gedacht op gehoopt. Het aantal sportieve evenementen is op één of twee handen te tellen en veel doelen moesten bijgesteld worden. Ik wil niet te veel worden vuilmaken aan de hele COVID situatie maar dit is wat ik er kort over wil zeggen: Ik had er geen idee van dat wij in Nederland net zoveel virologen als coaches van het nationale voetbal elftal hebben. De mascara gaat er lang niet hard doorheen als andere jaren. En dankzij al het thuiswerken is er minder reistijd die ik prima kan besteden als extra trainingstijd. Mijn file rijd skills daarentegen gaan er hard op achteruit..

Hoe het begon

Toen ik mij vorig jaar oktober samen met Tijn mijn vriend inschreef voor de hele Ironman van Kopenhagen en in Met of zonder trainer(t)januari de trainingen daarvoor begonnen. Heb mij gelijk gelijk de vraag gesteld ga trainen voor deze hele Ironman met eigen trainingschema’s en de kennis van vriendlief of ga ik op zoek naar een coach die mij precies vertelt wanneer ik wat moet doen. Na met meerdere mensen gepraat te hebben en verschillende meningen gehoord te hebben ben ik gewoon begonnen met trainen met de tips en tricks van Tijn. Er waren ook veel mensen die zeiden het wordt je eerste hele ga dat eerst eens ervaren en finishen en daarna doelen stellen. Ik heb eenmalig een halfslachtige poging om een trainer te contacten ondernomen en daarna niks meer.. Inderdaad eerst lekker ‘zelluf’  doen. De eerste maanden ging het trainen ook prima, het combineren van fietsen, zwemmen en lopen ging mij goed af. Ik had wel af en toe wat anderen ideeën over hoe het moest. In de meeste discussie gevallen had Tijn wel gelijk, hoe irritant ik het ook vond. Hij heeft meer ervaring en al 2 keer eerder getraind voor een hele Ironman, dus weet wat het is. Maar het feit dat hij meestal gelijk heeft moet ik vooral niet te luid verkondigen..

Twijfel

Met of zonder trainer(t)In de trainingsperiode was er ook veel twijfel zou de wedstrijd waar je zo hard voor traint wel doorgaan? Doe ik niet te weinig? De vele goed bedoelde adviezen die je krijgt van alle kanten en het feit dat ik wel echt fan ben van een duidelijk vooropgesteld plan. Ik vind het namelijk heerlijk om te weten waar ik aan toe ben. Dat ik op maandag al weet hoe mijn trainingen van die week zijn ingedeeld. Ik vind wel dat je flexibel moet kunnen zijn want als het lijf niet goed voelt moet je geen zware interval training gaan doen. Ondanks het feit dat ik heel flexibel ben, kan ik ook complete kortsluiting hebben als we tijdens een training in plaats van de vooraf afgesproken 80 km duurrit en 20 min hardlopen er een 120 km duurrit van maken en niet hardlopen. Letterlijk kortsluiting en problemen in alle chemische processen in mijn hoofd. Kopenhagen werd uiteindelijk afgelast, het doel werd verlegd naar Portugal en heel lang leek het zo te zijn dat ik daar dan toch echt mijn kunsten mocht vertonen. Maar half oktober werd ook deze afgelast en verlegd naar 2021. Om even heel dramatisch te doen: alle hoop vervlogen!

Duivels dilemma continues, Who knows?

En nu..?

Ik moet voor de rest van het jaar een nieuw doel bedenken want trainen zonder doel is niks voor mij. Er zijn 2 grote kanshebbers op dit gebied: de Drenthe200 fietsen (al lijkt de estafette mij leuker dus ik zoek nog een partner) en trainen voor een snelle 5 km. Aangezien fietsen in de herfst niet favoriet is en hardlopen altijd kan. Omdat ik mijn doel moet verleggen keert het trainer(t) dilemma in alle hevigheid terug. Ga ik op zoek naar iemand die mij een mooi schema gaat geven? Iemand die jou persoonlijk niet echt kent, jouw waardes en gegevens van een papiertje of via een app afleest en zo bepaalt wat jij moet doen? Of kijk ik de ervaringsdeskundige hier in huis lief aan om mij te helpen?

De juiste trainer(t)

Met of zonder trainer(t)Stiekem zou ik het best wel eens willen proberen, trainen met de tips en schema’s van iemand die ervoor gestudeerd heeft die verschillende trainingsmethodes kent en voor jou de juiste weet uit te zoeken. Al kan ik er nu ook een heel romantisch beeld van schetsen.. Maar hoe zoek je dan de juiste persoon uit? Zou ik iemand moeten kiezen die ook verstand van triathlon heeft? Ga je voor een mannelijke of een vrouwelijke coach? We weten allemaal dat vrouwen geen kleine mannen zijn maar sommige coaches laten hun vrouwelijke pupillen net zo hard trainen en op dezelfde manier eten en rusten als mannen. Terwijl wij vrouwen iets hebben dat een cyclus heet waardoor we in sommige periode echt beter en sterker zijn en je daarop goed de trainingen zou kunnen aanpassen.. (ik zeg niet dat dit zo zou moeten zijn..) Moet je gaan voor een coach die zelf ook wat gepresteerd heeft? Tegenwoordig kan namelijk iedereen zichzelf een coach of trainer noemen en dat maakt het maken van een keuze niet makkelijker. Je kan je zuurverdiende euro’s maar 1x uitgeven. Naast je geld is ook je tijd iets wat er niet in overvloed is. Na meer dan 900 woorden slap uit mijn nek schrijven te hebben, heb ik ook voor jullie nog geen antwoordt maar ben ik stiekem heel nieuwsgierig naar hoe jullie hierover denken! Waarom train jij wel of niet met een trainer? Merk je de voordelen, vind je het je geld waard en hoe heb je voor jou de juiste trainer bepaalt?

Met of zonder trainer(t)

 

Deel dit bericht met je vrienden

2 Reactie's
  • Rob Groenen
    Geplaatst op 21:18h, 28 oktober Beantwoorden

    Beste Lotte,

    Wat een leuke en actuele blog heb je geschreven. Hoewel ik in hele andere omstandigheden zit en me alleen richt op fietsen herken ik er veel in.
    Ik fiets al sinds 2004 serieus, Vnl. op de racefiets. Ik heb net als jij een doel nodig om naartoe te trainen. Ik begon in 2004 met een collega te trainen om de Alpe d’huez op te gaan fietsen. Hier in Nijmegen en omgeving getraind. We zijn dat jaar 3 dagen naar Frankrijk geweest. We hebben elke dag een berg beklommen: te weten, de Alpe d’Huez, de Glandon en de Galibier. Daarna natuurlijk apentrots.
    Het proefde daarna naar meer, maar ik kreeg geen vriend mee naar bekende buitenlandse toertochten.
    Toen mijn huidige vrouw in 2008 zei dan wel met mij mee te willen gaan, ben ik gaan trainen voor de Marmotte (ken je die? 176 km 5000 hm). Op m’n eigen amateuristische manier naartoe getraind. Richting doel Afstand steeds verder opbouwen, meer klimmen en ik ontdekte de gelletjes ipv bijvoorbeeld sultana of isostar repen. Ik reed hem toen in m’n eentje uit op m’n geheel eigen manier. Zonder trainer of maar aanwijzingen van anderen. Zo heb ik ook de volgende tochten gefietst: 2009 de Maradona Dales Dolomitis, 2010 Diekirch naar Valkenswaard 2012 in een week door de Pyreneeën van oost naar west.
    Vanaf 2013 ben ik met 5 fietsmaten gaan fietsen, waarvan 1 hiervan verstand had van trainingschema’s ( hij heeft serieus wedstrijden geroeid en marathons gelopen). Vanaf 2013 schreef hij een soort trainingschema’s voor ons (beetje vergelijkbaar met je vriend?), welke ik ten dele uitvoerde. Afhankelijk van mijn onregelmatige diensten en of ik geen andere eigen plannen had. Toch had ik veel baat bij. Door ipv alleen maar afstanden te fietsen in hetzelfde tempo, ging ik meer aan interval, krachttraining op de fiets, tempotraining, dus gevarieerder trainen. Hoewel ik steeds ouder werd, ging ik daardoor toch steeds beter presteren. In 2013 reed ik de Marmotte weer en ook sneller dan in 2008. Ook de Maradona dles Dolomitis reed ik in 2016 beter dan voorheen. Verder elk jaar een mooie tocht.
    2018 hadden we het plan opgevat om de Oetztaler radmarathon te gaan fietsen (239 km, 5500 HM), iets wat nog een grote wens van me was. Weer op een zelfde manier getraind. Ik fietste die dag best goed, maar we hadden ons niet goed verdiept in de best scherpe tijden die stonden op het bereiken van bepaalde doorkomsten. Doordat ik bij een doorkomst op 153 km wachtte op mijn fietsmaat die af moest haken, haalden ze ons (en vele anderen) voor mij plots uit de tocht vanwege tijdsoverschrijding. Ik was er kapot van. 3/4 jaar getraind voor niks!! Daarna nam ik me voor om dit jaar nog een ultieme poging te wagen om deze tocht alsnog in totaliteit te rijden. En nu kom ik op jouw dilemma.
    Ik heb een (Personal)coach/trainster in de hand genomen. Zij isoud-professioneel mtb-ster en veldrijdster. Zij heeft mij steeds vanaf december 2019 per week trainingen voorgeschreven met een logische opbouw. Ik ging steeds beter fietsen en zelfs toen door Corona mijn doelen wegvielen bleef ik zeer gemotiveerd. De voorgeschreven trainingen werden een doel op zich. Daar ben ik denk ik in de fout gegaan. Ik bleef de voorgeschreven trainingen uitentreuren uitvoeren, moe of niet moe van het werk. Ik heb w.s. niet goed naar m’n lichaam geluisterd daardoor. Ik was steeds trots en had een tof gevoel dat ik de voorgeschreven trainingen steeds kon uitvoeren. Ik had geen klachten en werd steeds sterker, totdat ik begin juni plots plein rond mijn knieschijven kreeg. Wat ik ook deed (alleen onbelast fietsen, rust) het ging niet over. Diagnose van fysio en sportarts: overbelasting van de kniegewrichten, w.s. gevolg van anders en intensiever trainen dan wat ik altijd gewend was. Herstel kan wel 3 tot 12 maanden duren. Mijn klachten zijn op het moment niet veel minder dan in juni. Dit maakt me soms wel moedeloos. Mijn conclusie: als je in zee gaat met een trainer. Laat deze dan echt rekening houden met hoe jij in elkaar zit: lichamelijk, mentaal en sociaal (werk), zodat je niet overbelast raakt. En zeker goed naar je lichaam luisteren (zelf regie over houden). Ik ben ervan overtuigd dat jij dit laatste prima beheerst na alles wat je lichamelijk hebt meegemaakt.
    Zo dit was mijn (te?) uitgebreide verhaal. Vind het leuk om met je te delen. Ik blijf je zeker volgen met wat je allemaal doet.
    Ik zou het leuk vinden als je reageert en wat je ervan vindt/vond.

    Lieve en sportieve groet

    Rob Groenen

    • Lotte
      Geplaatst op 15:10h, 02 november Beantwoorden

      Beste Rob,

      Wat een verhaal zeker niet te uitgebreidt maar ik snap de reactie en ik zal er zeker aan denken bij het maken van mijn keuze. Maar inderdaad het luisteren naar je lichaam is heel belangrijk. Hopelijk ben jij er snel weer bovenop en kan je weer rondjes fietsen! Groetjes Lotte

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Zoeken

Check m'n Instagram

Meest Recente Artikelen

The finish of the Trois Ballons

The first half….

Het bekende gezegde, time flies when you are having fun is weer eens meer dan waar gebleken.. Want het eerste half jaar van 2024 zit er al weer ruimschoots  op en ik heb mijn schrijfkunsten ernstig verwaarloosd.. Gelukkig zijn er ergere zaken en dan komt

Lees verder »
Proza over 2023 en toekomstmuziek

Proza over 2023 en toekomstmuziek voor 2024

De eerste maand van het jaar  2024 is inmiddels al ruim over de helft maar ik mijmer graag nog even heel kort terug over vorig jaar. Goede proza kost tijd om te schrijven en zoals ze in het Engels zo mooi zeggen:’ You can’t rush

Lees verder »

Dromen zijn geen bedrog

Marco zong vroeger dromen zijn bedrog.. Maar ik kan je zeggen dat er toch een droom is uitgekomen en hoe! Al vanaf de allereerste keer dat ik over de triatlon sport hoorde wilde ik meedoen aan het WK Ironman op Hawaii en ik heb deze

Lees verder »

Dit vind je misschien ook leuk om te lezen

The finish of the Trois Ballons

The first half….

Het bekende gezegde, time flies when you are having fun is weer eens meer dan waar gebleken.. Want het eerste half jaar van 2024 zit er al weer ruimschoots  op en ik heb mijn schrijfkunsten ernstig verwaarloosd.. Gelukkig zijn er ergere zaken en dan komt

Lees verder »
Proza over 2023 en toekomstmuziek

Proza over 2023 en toekomstmuziek voor 2024

De eerste maand van het jaar  2024 is inmiddels al ruim over de helft maar ik mijmer graag nog even heel kort terug over vorig jaar. Goede proza kost tijd om te schrijven en zoals ze in het Engels zo mooi zeggen:’ You can’t rush

Lees verder »

Dromen zijn geen bedrog

Marco zong vroeger dromen zijn bedrog.. Maar ik kan je zeggen dat er toch een droom is uitgekomen en hoe! Al vanaf de allereerste keer dat ik over de triatlon sport hoorde wilde ik meedoen aan het WK Ironman op Hawaii en ik heb deze

Lees verder »