Wielberijder

Wielberijders, fietsers of cyclopaths. Het zijn die mensen of personen die zich op twee wielen weten voor te bewegen en daarbij de nodige lichaamsbeweging krijgen. Een hele gezonde en duurzame manier op van A naar B te komen. Ik ben sinds 1,5 jaar een fervent wielberijder en ik kan er ontzettend van genieten om zo te kijken naar de omgeving om mij heen en soms flink af te zien. Wat ik stiekem wel heel erg jammer vind is dat niet iedereen in mijn omgeving deze liefde ziet of snapt en soms ook gelijk begint te zuchten en te steunen, want wielrenners behoren in de ogen van sommige personen tot de laagste kaste van de tweewielers en dat wil ik als voormalig verkeersslachtoffer graag even rechtzetten.

Hoe het begon.

5 minuten tour de France kijken vond ik vroeger al teveel gevraagd.. Mart Smeets mijn zijn ellenlange discussies en dat glas rode wijn in zijn handen was verre van favoriet. Als ik vroeger met mijn ouders van Haarlem naar Santpoort-Zuid moest fietsen om mijn schaatsen op te halen, vond ik dat eigenlijk al te ver. Ik bedoel we hadden toch een auto waar moest je dat ding anders voor gebruiken.  Maar 2 jaar geleden was ik weer eens geblesseerd en kon niet hardlopen deze keer door iets anders dan mijn rug of reuma. Stilzitten was geen optie en dus kocht ik een racefiets, en vanaf toen was ik verknocht. Uren naar koers kijken is nog steeds niet favoriet, maar ik weet het nu beter te waarderen. Inmiddels heb ik er al vele uren en km’s op zitten op de weg en ben ik de gelukkige eigenaar van twee mooie fietsen. Volgens de velominatie regels is N+1 het enige juiste aantal fietsen, wat erop neerkomt dat er dus altijd nog 1 bij kan.. Het enige jammere aan dit verhaal is toch wel de zure gezichten op verjaardagen of borrels en de vragen of jij dan ook zo’n enorme wegpiraat bent. En daar ga ik graag verder op in!

De wielberijder in cijfers en statistieken.

In Nederland ligt er bijna 37.000 km aan ‘dedicated’ fietspaden. Van alle Nederlanders stapt 5,3% op de sportieve fiets. Dat zijn 737.269 personen van 18 jaar en ouder vaker dan 12 jaar per jaar op de fiets om te wielrennen, mountainbiken of op de sportieve tourfiets voor trektochten. Het grootste gedeelte van deze wielberijders is in het bezit van een XY chromosoom en dus aardig wat testosteron. Het aantal vrouwen dat zich sportief voortbeweegt op twee wielen is wel aan het stijgen maar is met 28% nog zwaar in de minderheid. In de afgelopen 2 jaar is het aantal wielberijders met 100.000 gestegen. De gemiddelde leeftijd is 49 jaar en de grootste groep van de sportieve wielberijders doen aan wielrennen boven mountainbiken of op andere wielersporten.

De irritatie

Met de toename van het aantal wielrenners en andere recreanten, het mooie weer merk je ook meer irritatie op deweg en fietspaden. De woorden: ‘Asociale wielrenners’ of express niet aan de kant willen gaan of elkaar niet de ruimte geven, het komt regelmatig voor. Veel van de de irritatie richting de wielrenners zit hem in de snelheid, je hoort ze slecht aankomen want met een goede fiets ben je redelijk geluidsloos, en ze zijn een stuk wendbaarder en behendiger dan de andere fietsen die er rondrijden. Vooral de groepjes fietsers op die dunne bandjes vinden veel mensen vervelend, want een groep is imponerend en ze kunnen er tijdens het fietsen allerlei imponerende kreten uitslaan als: voetganger voor! Vrij!, tegen! Etc..

De angel

Dat geroep van zo’n groepje wielrenners heeft een doel, en dat is veiligheid en bescherming. Als je met z’n vieren of meer rijdt vaak 2 aan 2, dan zie je als je achter 2 andere fietsers rijdt niet zo goed wat er voor je gebeurt.. Je ziet geen paaltjes, gaten, tegenliggers etc. Want om enig profijt van het rijden in een groepje te hebben moet je lekker hutje mutje op elkaar rijden. Dat geschreeuw is puur voor de veiligheid van de groep en die van de andere weggebruikers en niet om jou een hartaanval te bezorgen. Het gebrek aan een bel: Heel eerlijk ik heb ook geen bel.. En wel om de volgende reden: Als jij belt, pardon of tring tring roept, kijkt 95% van de mensen eerst om en neemt vervolgens hun hele stuur mee en zo lig je beide bijna op de grond. Dus geruisloos erlangs rijden is in veel gevallen de beste optie.

Het zwarte schaap

De wielrenner is een beetje het zwarte schaap van de tweewielers. Van de 17,2 miljoen mensen in Nederland doen er maar 737.269 aan wielrennen. Er zijn totaal 22,9 miljoen fietsen in Nederland, waarvan 2,6 miljoen e-bikes en 15.906 speed pedelecs. Dat betekent er veel meer mensen met een elektrische fiets of speed pedelec zijn dan wielrenners. De gemiddelde snelheid van wielrenners ligt tussen de 25 – 32 km/h uur. Natuurlijk zitten er uitschieters bij.. Windkracht 7 mee en je tikt zo de 65 km/h aan. Een elektrische fiets gaat zo’n 25-27 km/h Speed pedelecs kan 45 km/h halen. Elektrische fietsen gaan net zo hard of soms harder en dan wielrenners en dat is voor iedereen heel normaal. Terwijl dit vaak iets oudere mensen zijn, het inschattingsvermogen is een stuk minder en het inschatten van snelheden is nog lastig. Toch zijn de elektrische fietsen meer geaccepteerd en worden minder gehaat. Naast de grote hoeveelheid elektrische fietsen is de auto de grootste aanwezige in het verkeer. Het aantal auto’s in Nederland neemt toe:  Er 8,6 miljoen personen auto’s en 12,7 miljoen wegvoertuigen. Bij deze cijfers vallen die wielrenners in het niets..

Je zou moeten applaudisseren voor het Lycra fietspakje..

Wat de boer niet kent..

Ik denk dat een groot deel van de irritatie in onbegrip zit. Er is in Nederland ruimte genoeg om met z’n allen te genieten van het buitenspelen. En inderdaad er zitten wielrenners bij die persé hun gemiddelde snelheid hoog willen houden en dus met meer dan 30Km/h door dorpjes en stadjes heen rijden.. Absoluut niet cool! Als je dat belangrijk vindt moet je lekker wedstrijden gaan rijden. Maar niet iedereen op een wielrenfiets is iemand die levensmoe is en dus als een wegpiraat over de weg gaat. Net zoals dat niet iedere Audi, BMW, bestelbusje of Mercedes chauffeur een wegpiraat en bumperklever is. Als iedereen zich aan de regels houdt en ze hun fiets examen regels blijven naleven is er niks aan het handje. Dan kan ik ook weer vol trots vertellen dat ik graag mooie lange tochten maak op de fiets!

Het lycra pakje

We kennen natuurlijk allemaal de grappen over de middelbare man in zijn strakke lycra pakje, met een buikje op iets te dure fiets. Met een sport die een gemiddelde leeftijd heeft van 49 jaar zit dat niet heel ver naast de waarheid. Je kan hier veel slechte grappen maken over deze bewuste man of vrouw. Maar eigenlijk zou je degene die ervoor kiest om zich op twee wielen voor te bewegen altijd moeten toejuichen en juist luid applaudisseren want het is te allen tijde beter dan op je luie kont in een auto of op de bank te zitten! Laten we dus alsjeblieft meer gaan fietsen met z’n allen!

Alle statistieken en cijfers zijn hier  en hier terug te lezen.

Wielrennen, op de fiets naar Haarlem