Road to half Ironman Jönkoping

Lotte van trigt

Na het lopen van 2 marathons en met de gedachte om ooit een hele triathlon op Hawaï te doen, iets wat al zo’n 6 jaar door mijn hoofd spookt.. Is het voor mij een hele logische stap op nu een halve triathlon te doen. Ik zeg erbij voor mij want sommige worden bij de gedachten al moe. De standaard reactie op een marathon: ‘ik vind het in de auto al ver’ gaat hier ook wel voor op.. Maar aankomende zondag is het dan zover ik ga mijn eerste halve triathlon doen in Jönkoping, Zweden. 1,9 km zwemmen, 90 km fietsen en 21,1 km lopen, geloof het of niet ik heb er enorm veel zin in!

Step by step

Tijdens het lopen van een lange afstand zoals een marathon wil je de man met de hamer ontwijken, in een triathlon wil je hem worden! Dan komt dat smidse of ijzerboer gen van mijn vader toch nog ergens terug in dit kadavertje. Ik kan nog geen spijker in de muur slaan maar een halve ijzerman zal ik worden aankomende zondag!  Het werd mij ook nu weer paar keer afgeraden om dit te doen. De vraag die veel gesteld werd: ‘Zou je dat nou wel doen met jou lijf? Waarom wil je dat toch zo graag? Hoe meer het mij afgeraden wordt hoe vastbeslotener ik ben om het toch te doen, call me crazy! Mijn standaard antwoord op dat soort vragen is altijd: Het wordt er niet erger van dus waarom niet? In gedachten denk ik wel eens waar bemoei je je mee? Want de enige die kan oordelen over mijn lijf ben ik en  mijn arts en zolang die mij nog steeds aanmoedigt ga ik ervoor. Plus geloof het of niet ik word hier gewoon het allervrolijkst van! Komt er nog bij dat ik anders serieus niet zo weten wat ik in mijn vrije tijd zou moeten doen als ik niet zou trainen. Want ik heb een hekel aan tuincentra en woonboulevards en de hele dag koffie drinken lukt ook niet want ik vind koffie uitermate vies!

Ik wil het niet teveel op mijn pijntjes en zwakke ledematen praten. Die wiplash zit er nou eenmaal, de reuma en ingezakte ruggenwervels die mij ook veel pijn bezorgen gaan ook niet opeens op miraculeuze wijze genezen. Mocht ik dat geloven dan boek ik wel een tripje naar Lourdes. Al moet ik heel eerlijk zeggen dat die wiplash mijn vies tegen valt en ik daar flink van baal als extra ad on, bij wat er al zat, maar dat is alles wat ik er hier over kwijt wil!

Jönkoping, Zweden

Road to Jonkoping De beslissing werd in januari genomen, wedstrijd, tijd en datum stonden vast dus nu moest het trainen gaan beginnen. Hoe combineer je 3 sporten, een fulltime baan en je sociale leven? Dat is jongleren op hoog niveau en prioriteiten stellen. Ik had mijn prioriteiten lijstje al snel duidelijk: 1. trainen 2. familie, vriendlief en vrienden 3. werk (dat werk op 3 staat niet aan mijn baas vertellen hoor..) Gelukkig vallen 1 en 2 ook vaak te combineren en voor 3 staan er gewoon vaste aanwezigheidstijden dus uiteindelijk is het prima te doen! Triahtlon is ook een sport bij uitstek voor drukke types en mensen die het lastig vinden om zich te concentreren op 1 ding, nu mag je gelukkig je aandacht over maar liefst 3 disciplines verdelen, wat een feest!

Stap 1, zwemmen

De zwemlessen waren in november begonnen en afgelopen dinsdag 2 juli had ik mijn laatste training/zwemles. Ik Road to Jonkoping ben begonnen met liters chloor drinken naar, nu bijna nooit meer een slok nemen. Ik krijg nu zelfs bijna dorst als ik in het water lig. In februari nog een heus zwemweekend gedaan. Waar ik ook zeker mooie tips heb meegekregen, maar meer dan 8 uur zwemmen in 3 dagen is voor mijn kadaver teveel. Als je baantjes in het zwembad gesmeerd gaan dan weet je dat je naar buiten moet.. Waar je in het zwembad netjes de lijn kan volgen heb je in het buitenwater bijna nul zicht, geen lijnen en geen bodem in het zicht, dat is even wennen op zijn zachts gezegd. Nou ben ik absoluut niet bang in het water en spring ik overal zomaar in. Maar qua coördinatie en de snelste lijn zwemmen is dat best even oefenen. Zwemmen met een wetsuit daarentegen is een waar feestje!

Onderdeel 2, fietsen

Road to Jonkoping Fietsen is iets wat ik al sinds mijn 7de zonder zijwieltjes doe (jep ik was wat later). Sinds dat ik Liz sinds vorig jaar juni heb, heb ik al flink wat kilometers gemaakt maar naast de kilometers moest er nu ook flink aan de snelheid gewerkt worden. Daar ben ik vooral vriendlief heel erg dankbaar voor. Hij heeft mij af en toe flink gepusht, waar ik het met lopen geen probleem vind om tot het gaatje te gaan vind ik het met fietsen wat lastiger. Als je met iemand samen fietst die stukken sneller en beter is dan dat jij bent en je dan samen tempo blokjes op zijn wedstrijdtempo gaat doen, ik kan je beloven daar wordt je sneller van! Ook heb je dan soms de neiging om je fiets van het viaduct af te gooien omdat je helemaal naar de getver bent en liever gaat lopen. Een weekendje fietsen in de Ardennen met 2 ritten van meer dan 100 km en flink wat hoogtemeters hebben allemaal bijgedragen aan het vergroten van mijn fietssnelheid en hoe zich dat gaat uitbetalen ga ik zondag zien!

Same old same old

Aan het lopen heb ik niks verandert, intervallen ben ik blijven doen en waar het schema en de tijd het toeliet heb ik Road to Jonkoping ook een lange duurloop gedaan. De enige verandering die ik heb doorgevoerd in het lopen is dat ik buiten mijn interval altijd in mijn lage hartslag zones loop. Beter voor het lijf en beter voor het herstel, win win dacht ik zo!

Van Gorinchem naar Krimpenerwaard

Naast het trainen moest er ook geoefend worden in wat wedstrijdjes. Ik ben begonnen in Gorinchem, Brouwersdam was een mega mooie test en lijkt qua afstand het meest op een halve Ironman. Al miste hier op alle disciplines een aantal km’s. Na Brouwersdam volgende Oud Gastel waar ik op de 1/8ste mooi 2 vrouw werd en Krimpenerwaard waar ik met 9 seconde verschil op de nummer 1 mezelf ook weer op dat tweede treetje mocht hijsen! Het allermooiste vind ik nog dat ik in het begin van het seizoen begon met een gemiddelde snelheid van 31,2 km/h gemiddeld op de fiets en de laatste wedstrijd in 37 km/h gemiddeld fietste. Wat ben ik blij dat ik mijn fiets niet van het viaduct heb gegooid na een zware training! Je hebt dus ook niet perse een tijdritfiets nodig om hard te fietsen. Een fiets van meer dan een maandsalaris is dus echt niet perse nodig. Goede benen dat is het belangrijkste ingrediënt, een tijdritfiets moet je verdienen. Al geef ik eerlijk toe af en toe een beetje te kwijlen bij een heel mooi sexy carbon framepje. Als je daar dan nog hoge velgen en het geluid van een dicht achterwiel bij hoort wordt het helemaal gekkigheid! Maar voor nu fiets Liz de sterren van de hemel en hou ik dat maandsalaris nog even in mijn zak..

The A team: Huub, Liz en Lotte

Het team

Road to Jonkoping Met Liz en de aanschaf van mijn eigen mooie Huub wetsuit is het team dus meer dan compleet! Ik ben heel blij met hoe mijn trainingen naar de halve Ironman zijn gegaan. Super fijn dat ik het samen kan doen met mijn partner en dat vrienden en familie niet gelijk weglopen als ik het onderwerp nog een keer aansnij. Er zijn zelfs vrienden en familie die speciaal komen kijken en jou keihard aanmoedigen, en dat lieve mensen zijn toch wel de beste soort. Want ik gok dat ik zelfs na zondag het onderwerp triathlon niet zal laten rusten want zelfs de hele afstand lonkt in mijn koppie. Wat nou wiplash, reuma en ingezakte ruggenwervels, waar een wil is is een weg! En die weg is voor aanstaande zondag 70.3 miles lang en ik ben van plan van elke mile en km te gaan genieten!

Mocht je mij nou willen volgen: Mijn BIB nummer is 1493 en hier vind je meer informatie over de website en op zondag vast ook een link met live results!

Road to Jonkoping

Road to Jonkoping

 

Road to Jonkoping

Samen trainen, altijd leuk!

Road to Jonkoping

 

Deel dit bericht met je vrienden

Geen reactie's

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Zoek

Check m'n Instagram

Meest Recente Artikelen

Proza over 2023 en toekomstmuziek

Proza over 2023 en toekomstmuziek voor 2024

De eerste maand van het jaar  2024 is inmiddels al ruim over de helft maar ik mijmer graag nog even heel kort terug over vorig jaar. Goede proza kost tijd om te schrijven en zoals ze in het Engels zo mooi zeggen:’ You can’t rush

Lees verder »

Dromen zijn geen bedrog

Marco zong vroeger dromen zijn bedrog.. Maar ik kan je zeggen dat er toch een droom is uitgekomen en hoe! Al vanaf de allereerste keer dat ik over de triatlon sport hoorde wilde ik meedoen aan het WK Ironman op Hawaii en ik heb deze

Lees verder »
De fiets-foto op hawaii- just like a pro

Where it all started – Holomua

Eindelijk is het zover…Ik ben op dé plek where it all started, de Ironman, 45 jaar geleden op Hawaii. Waar een aantal mensen de discussie hadden welke atleet, zwemmer, fietser of loper de meest fitte persoon was. Ze besloten dan ook een uitdaging met elkaar

Lees verder »

Dit vind je misschien ook leuk om te lezen

Proza over 2023 en toekomstmuziek

Proza over 2023 en toekomstmuziek voor 2024

De eerste maand van het jaar  2024 is inmiddels al ruim over de helft maar ik mijmer graag nog even heel kort terug over vorig jaar. Goede proza kost tijd om te schrijven en zoals ze in het Engels zo mooi zeggen:’ You can’t rush

Lees verder »

Dromen zijn geen bedrog

Marco zong vroeger dromen zijn bedrog.. Maar ik kan je zeggen dat er toch een droom is uitgekomen en hoe! Al vanaf de allereerste keer dat ik over de triatlon sport hoorde wilde ik meedoen aan het WK Ironman op Hawaii en ik heb deze

Lees verder »
De fiets-foto op hawaii- just like a pro

Where it all started – Holomua

Eindelijk is het zover…Ik ben op dé plek where it all started, de Ironman, 45 jaar geleden op Hawaii. Waar een aantal mensen de discussie hadden welke atleet, zwemmer, fietser of loper de meest fitte persoon was. Ze besloten dan ook een uitdaging met elkaar

Lees verder »